SLS to skrót od nazwy laurylosiarczan sodu, powierzchniowo czynnego środka pieniącego stosowanego w szamponach. Zgodnie z chemiczną klasyfikacją substancji jest to sól sodowa kwasu laurylosulfonowego, niedroga i o doskonałym działaniu oczyszczającym.
Laurylosiarczan sodu jest stosowany nie tylko w produkcji szamponów, ale także żeli pod prysznic, past do zębów, środków do mycia naczyń. Na opakowaniach produktów kosmetycznych i detergentów występuje pod następującymi nazwami: siarczan dodecylowy, laurylosiarczan sodowy PEG, siarczan eteru laurylowego PEG, ester mono decylowy. Uzyskanie SLS w trakcie rafinacji ropy naftowej.
Ostrzeżenie. Siarczan ma podobny odpowiednik – laurylosiarczan sodu (SLES). Sprawia, że włosy wyglądają na grubsze i ma dobre właściwości pielęgnacyjne. Ten składnik znajduje się w droższych szamponach, ponieważ jest mniej szkodliwy dla włosów i mniej podrażnia skórę głowy. Ale to wcale nie czyni ich bezpieczniejszymi.
Jak szkodliwe są szampony z SLS?
Szampony z SLS są jednoznacznie szkodliwe dla włosów i skóry głowy. Przeciwnicy siarczanów twierdzą, że przenikają one w głąb skóry, a następnie do narządów wewnętrznych, prowadząc do różnych chorób. To mit! Ich cząsteczki mają przyzwoitą wielkość i nie są w stanie przeniknąć przez naskórek. Laurylosiarczan sodu zmywa jednak wszystko ze skóry w sposób niedyskretny. Znajdują się na niej nie tylko szkodliwe, ale i pożyteczne mikroorganizmy. Pozbawiona ich, skóra staje się podatna na działanie drobnoustrojów chorobotwórczych.
SLS jest również bardzo agresywną solą. Aby zminimalizować jego działanie, producenci dodają do swoich produktów inne składniki, które minimalizują podrażnienia. Na przykład mydło w płynie może zawierać aloes. Jest to skuteczny chwyt marketingowy. „Mydło z aloesem” brzmi naturalnie i zdrowo, prawda?
Szampony z laurylosiarczanem sodu podrażniają i utleniają powierzchnię skóry, pozostawiając na niej cienką warstwę. Długotrwałe stosowanie może powodować reakcje alergiczne. Wysuszają one włosy i powodują rozdwajanie się końcówek. Produkty te mogą również aktywnie stymulować wydzielanie sebum, co może powodować przetłuszczanie się cebulek włosowych i konieczność częstszego mycia włosów. Ostatnią wadą jest to, że siarczany mogą wchodzić w reakcję z innymi składnikami szamponów, co może prowadzić do powstawania substancji rakotwórczych.
Czy szampony bez SLS są przydatne?
Szampony bez SLS zawierają inne substancje spieniające zamiast laurylosiarczanu sodu. Mogą one być pochodzenia sztucznego, chemicznego lub naturalnego, organicznego. Jednak w obu przypadkach są one bezpieczniejsze dla włosów i skóry głowy, ponieważ nie są pozyskiwane z ropy naftowej. Lista najczęściej stosowanych naturalnych substytutów SLS:
- Coco Glucoside.
- Sodium Cocoyl Glutamate.
- Disodium Cocoyl Glutamate.
- Glukozyd laurylowy.
- Sodium Coco-Sulfate.
- Laureth Sulfate Magnesium.
- Cocoamidopropyl Betaine.
- Glukozyd decylowy.
Szampony bez SLS rzadziej się pienią. Nie zmywają one silikonów i pozostałości po stylizacji, ale można też wybrać produkty głęboko oczyszczające. Szampony bez siarczanów nie podrażniają skóry i nie naruszają jej równowagi lipidowej, łatwo się zmywają, nie otwierają łusek włosa, a tym samym nie puszą się.
Ale do góry! Szampony bez laurylosiarczanu sodu nie pozbędą się łupieżu, swędzenia, podrażnienia, wypadania włosów, matowości. Nie spowodują one jednak wszystkich tych problemów.