Otyłość jest chorobą przewlekłą, w której dochodzi do odkładania się nadmiaru tkanki tłuszczowej i zwiększenia masy ciała. Może to prowadzić do zaburzeń równowagi substancji oraz rozwoju powikłań i patologii.
Stopnie otyłości
Istnieją trzy stopnie otyłości. Czym różnią się one od siebie?
- Stan przednowotworowy lub pierwsze stadium. Na tym etapie osoba zazwyczaj nie ma żadnych dolegliwości zdrowotnych, ale jest niezadowolona ze swojego wyglądu fizycznego. Jeśli w porę nie zostaną podjęte odpowiednie środki, choroba może zacząć się rozwijać i pogarszać.
- Drugi stopień. Człowiek waży 50-90% więcej niż wynosi waga idealna dla jego wzrostu. Pacjent regularnie odczuwa osłabienie, zmęczenie, drażliwość i całkowite niezadowolenie z własnego wyglądu. Pacjenci skarżą się na ciągłe pragnienie i niekontrolowany apetyt. Czasami dokuczają im duszności, uczucie ciężkości nóg, mdłości, bóle mięśni i stawów. Osoby z drugim stopniem otyłości są narażone na ryzyko rozwoju chorób narządów wewnętrznych.
- Trzeci stopień. W tym przypadku waga osoby przekracza normę co najmniej dwukrotnie. Występują liczne problemy z narządami wewnętrznymi i ich układami.
Uwaga! Stopień otyłości określa się na podstawie tabeli wskaźnika masy ciała (BMI).
Przyczyny otyłości
Do rozwoju otyłości przyczynia się wiele czynników:
- Siedzący tryb życia, brak aktywności fizycznej;
- Choroby lub zaburzenia genetyczne;
- zaburzenia odżywiania (nadmierne spożycie węglowodanów, tłuszczów, alkoholu, słodkich napojów gazowanych, słonych pokarmów, objadanie się w nocy)
- nieprawidłowości w układzie endokrynologicznym;
- zaburzenia odżywiania;
- Zmiany w organizmie związane z wiekiem (menopauza);
- procesy fizjologiczne zachodzące w organizmie (ciąża, karmienie piersią)
- stres, brak snu;
Przyjmowanie leków hormonalnych, psychotropowych lub antykoncepcyjnych.
Objawy otyłości stopnia 3
Trzecie stadium otyłości można rozpoznać na podstawie następujących objawów:
- Części ciała stają się nienaturalnie pulchne i obrzmiałe.
- Wyraźnie większe piersi, talia i biodra.
- Chód staje się powolny i niezgrabny, a osoba chodzi z boku na bok.
- Senność, osłabienie i zmęczenie.
- Duszność przy niewielkim wysiłku fizycznym.
- Często występują bezdechy senne oraz zaburzenia snu i czuwania.
- Opuchlizna rano i wieczorem.
- Obecność żywych rozstępów.
- Duża potliwość, zwłaszcza w fałdach skórnych.
- Wysypki skórne, egzema.
- Ciemne zabarwienie skóry na kolanach i/lub szyi.
- Kobiety otyłe często mają nadmierne owłosienie na twarzy.
- U mężczyzn przyspieszony jest wzrost gruczołów sutkowych.
- Zaburzenia układu sercowo-naczyniowego.
- Problemy mięśniowo-szkieletowe.
- Nadciśnienie tętnicze.
- Choroby wątroby.
- Zapalenia jelit.
- Bóle pleców i kończyn.
Leczenie otyłości 3. stopnia
Powrót do normalnego trybu życia, odżywiania i snu będzie wymagał kilku lat ciężkiej pracy zarówno ze strony lekarza, jak i pacjenta.
Podstawowy plan leczenia będzie musiał być opracowany przez kilku specjalistów, ponieważ u osób z otyłością 3 stopnia występuje wiele problemów zdrowotnych i jeden specjalista może nie być w stanie samodzielnie rozwiązać wszystkich problemów.
Zespół specjalistów opracowuje dietę. Dieta musi być niskokaloryczna, ale jednocześnie pożywna, aby pacjent nie opadł z sił.
Ostrzeżenie. W przypadku leczenia otyłości trzeciego stopnia ważna jest psychoterapia. Specjalista pomaga pacjentowi przystosować się do nowego stylu życia, zaakceptować ograniczenia dietetyczne, wypracować nowe podejście do ćwiczeń.
Pacjentom przepisuje się terapię farmakologiczną. Lek ten jest stosowany w celu zmniejszenia apetytu, ograniczenia wchłaniania tłuszczu i regulacji metabolizmu.
O wiele łatwiej jest zapobiegać otyłości trzeciego stopnia niż walczyć z jej szkodliwymi następstwami.