Brodawki to zmiany skórne wywołane przez specyficzne wirusy, które prowadzą do powstania na skórze charakterystycznych, okrągłych, wystających narośli.
Narośla są skłonne do rozrastania się i zrzucania, a czasami są tak niewygodne, że powodują nie tylko kosmetyczny, ale i fizyczny dyskomfort. Brodawki często ulegają urazom i zmieniają swój kolor, kształt i wielkość, mogą się bliznowac i bliznowacić, a także prowadzić do złośliwienia. W przypadku usunięcia, brodawki mają tendencję do nawrotów.
Istnieje kilka rodzajów kurzajek:
- Brodawki pospolite, które występują na odsłoniętych częściach ciała, rękach, nogach, twarzy i skórze głowy.
- plantar, na podeszwach stóp,
- Młodzieńcze (płaskie), występują na twarzy, na grzbiecie dłoni,
- periungual,
- kłykciny kończyste (brodawki na narządach płciowych i w okolicy odbytu).
Główną przyczyną powstawania brodawek jest zakażenie wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV). Wirus ten jest szeroko rozpowszechniony u dorosłych i dzieci. Może zaatakować skórę, jak również błony śluzowe jamy ustnej i nosa, narządy płciowe, pęcherz moczowy i więzadła.
HPV jest przenoszony przez bezpośredni kontakt z nosicielem wirusa i może być również przenoszony przez chore zwierzęta. Nie jest również rzadkością zarażenie poprzez przedmioty domowego użytku, takie jak ręczniki, flanelki, bieliznę i ubrania. Zakażenia podczas strzyżenia włosów, manicure, peelingów i innych zabiegów, które wymagają przynajmniej minimalnych, ale jednak traumatycznych uszkodzeń skóry, nie są rzadkością. Wirus szczególnie dobrze przenika przez uszkodzoną, przemoczoną lub suchą skór
W jakim czasie powstają brodawki
Okres inkubacji od penetracji skóry do pierwszych objawów brodawek wynosi około 2-5 miesięcy, a czasami w przypadku zakażenia może nie być widocznych brodawek. Obraz kliniczny zależy od rodzaju i umiejscowienia brodawki.
Brodawka prosta zlokalizowana jest na palcach, grzbiecie dłoni lub na dłoni.
Wygląda jak cielista, gęsta brodawka i może mieć żółty lub różowy odcień.
Kurzajka może dawać wokół siebie odłamy mniejszych brodawek, rozrastając się i koalescencji. Skóra nad brodawką prostą jest sucha, szorstka i chropowata, brzegi są nierówne i zazwyczaj brodawka macierzysta jest duża, otoczona wianuszkiem małych wycinków. Po jej usunięciu, pozostałe brodawki mogą samoistnie ustąpić.
- Brodawki płaskie (młodzieńcze) występują najczęściej na twarzy lub na grzbiecie dłoni. Brodawki młodzieńcze pojawiają się jako płaskie, liczne brodawki uniesione ponad skórę, często w kolorze cielistym.
- Forma plantarna to grubsza, zgrubiała narośl przypominająca pęcherz, z pogrubioną warstwą rogową naskórka.
- Z powodu noszenia ciasnych butów, kurzajka ulega zakażeniu, rozprzestrzenia się i rozprzestrzenia.
- Na stopie może osadzić się brodawka podeszwowa, która jest bolesna, przeszkadza w chodzeniu i ulega zakażeniu.
- Zdjęcie: Kurzajka przyzębna Kurzajka przyzębna może powstać w wyniku uporczywego urazu lub obgryzania paznokci; jest to nawracająca, mała kurzajka.
Brodawki lub brodawki narządów płciowych występują u aktywnych seksualnie, młodych kobiet i mężczyzn i są płatowate, mają konsystencję podobną do ciasta i przypominają kwiatostany kalafiora lub łuskę kurczaka. Są one różowe, cieliste lub czerwone i mogą być bardzo zaognione przez zranienie lub tarcie o ubranie, a umiejscowione są na genitaliach, wokół odbytu i w kroczu. Mogą być dość liczne i duże, zakłócając aktywność seksualną i utrudniając wykonywanie funkcji fizjologicznych. Czasami mogą one tworzyć masę z wąską szypułką, krwawiącą po urazie.
Sposoby rozpoznawania brodawek
Podstawą do rozpoznania brodawek jest wygląd zewnętrzny i typowe umiejscowienie brodawek. Powinien to jednak zrobić tylko dermatolog, ponieważ czasami konieczne jest odróżnienie brodawek od opryszczki, niektórych chorób skóry, a nawet gruźlicy skórnej.
Badanie uzupełnione jest biomikroskopią skóry, badaniem przy pomocy lupy i lampy Vud, biopsją skóry w obszarze zmiany.
Te same objawy mogą być oznaką różnych chorób, a choroba może nie być podręcznikowa. Proszę nie próbować leczyć się na własną rękę – proszę skonsultować się z lekarzem.
Leczenie brodawek przeprowadzają dermatolodzy i kosmetolodzy w specjalistycznych klinikach kosmetologicznych.
Terapia lekami
Leczenie zachowawcze kurzajek za pomocą maści i tabletek jest z reguły nieskuteczne, dlatego w leczeniu stosuje się chirurgiczne metody usuwania kurzajek.
- Usuwanie brodawek
- Metoda chirurgiczna polega na mechanicznym usuwaniu brodawek za pomocą terapii maszynowej. Do najczęściej stosowanych obecnie zabiegów w przypadku typowych otwartych brodawek skórnych należą
- Krioablacja (kauteryzacja brodawek za pomocą ciekłego azotu)
- Elektrokoagulacja (kauteryzacja za pomocą punktowych wstrząsów elektrycznych).
- Leczenie laserowe jest równie skuteczne – za pomocą lasera odparowuje się lub kauteryzacja obszar brodawki, przy czym do każdej z tych metod stosuje się miejscowe kremy lub roztwory znieczulające.
Brodawki usuwane są warstwowo, co daje gojenie bez blizn i bez pigmentacji. Pozostaje Państwu małe, wgłębione obolałe miejsce, które goi się w ciągu 1-2 tygodni.
Inną metodą usuwania kurzajek jest koagulacja elektryczna. Metalowa pętla odcina tkankę brodawki i jednocześnie przykłada prąd elektryczny do naczyń krwionośnych, dzięki czemu brodawka nie krwawi i nie rozprzestrzenia się infekcja. Po operacji powstaje skorupa, która szybko się goi, jeżeli wielkość ubytku jest duża, pozostają jednak mało widoczne blizny.
Gojenie trwa przeciętnie kilka tygodni, wliczając w to czas potrzebny na zagojenie się skorupy po operacji.
U jednej czwartej wszystkich pacjentów dochodzi do nawrotów brodawek, szczególnie w przypadku zaawansowanych form brodawek. Im szybciej brodawki są leczone, tym lepsze są rokowania. Choroba nie zagraża życiu, nawroty są spowodowane defektami immunologicznymi.